Φέτος ήταν η πιο άσχημη ποδοσφαιρική χρονιά για την ομάδα της Κορωνίδας Κοιλάδας. Αν αναλογιστεί κανείς ότι η συγκεκριμένη ομάδα τα τελευταία χρόνια (και ιδιαίτερα με προπονητή τον Θανάση Τσιρόπουλο) όχι μόνο είχε κατακτήσει το κύπελλο, αλλά διεκδικούσε και τον τίτλο του πρωταθλητή. Μάλιστα μόλις πριν από δυο χρόνια είχε φτάσει μια ….ανάσα στο να κατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή αλλά το έχασε στο παρά πέντε από την ομάδα του ΠΑΟΚ Κουτσοποδίου. Αλλά και στο περασμένο πρωτάθλημα η ομάδα της Κορωνίδας Κοιλάδας ήταν άκρως
ανταγωνιστική, μόνο που φέτος σε αυτό που τελειώσε τα έχει κάνει ….θάλασσα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα αφ΄ ενός σε και χρονικά αγωνιστικά διαστήματα να δείχνει ότι …παλεύει για την παραμονή της στην Α1 κατηγορία και αφ΄ ετέρου στο τέλος να τερματίζει στην δωδέκτη θέση της τελικής βαθμολογίας. Κάτι που φυσικά δεν ήταν δυνατόν να διανοηθεί ότι θα συμβεί, σύμφωνα με τις προηγούμενες αγωνιστικές της αποδόσεις. Βέβαια στο τι έφταιξε και συνέβηκε αυτό οι διοικούντες είναι αυτοί που έχουν τον πρώτο λόγο να αναλύσουν και να επιδιώξουν να μην ξανά γίνει στο μέλλον. Πάντως στην Κοιλάδα στο πρωτάθλημα που τελείωσε υπήρχε αρκετό έμψυχο ντόπιο υλικό, μόνο που δεν υπήρξε ο ενθουσιασμός των περασμένων αγωνιστικών χρόνων. Στο θέμα του προπονητή αποφασίστηκε να αναλάβει ο πρώην άσος των ελληνικών γηπέδων, ο Γιώργος Χορμής που είχε ξανά δουλέψει στην ίδια ομάδα και γνώρισε περισσότερο από τον καθένα συνάδελφό του, πρόσωπα και πράγματα για το Κοιλαδιώτικο ποδόσφαιρο. Αλλά ατύχησε να πέσει πάνω σε δύσκολους καιρούς, αφού φάνηκε από την αρχή του πρωταθλήματος ότι δεν υπήρξε το μεγάλο ενδιαφέρον των προηγούμενων ετών για κάτι καλό, δηλαδή να γίνει πάλι πρωταθλητισμός. Αλλά τουλάχιστον ο Ναυπλιώτης τεχνικός, τώρα και πτυχιούχος προπονητής, προσπάθησε όσο φυσικά μπορούσε για το καλλίτερο και τέλος πάντων δεν εγκατέλειψε τον πάγκο της ομάδα του, παρά το γεγονός ότι για γυμνού οφθαλμού είχαν φανεί όλες της οι φετινές αδυναμίες. Κάτω από τα δοκάρια της Κορωνίδας Κοιλάδας κάθισε (ξανά και φέτος, ενώ είχε καθίσει και στο παρελθόν) ο Βασίλης Λασκάρης. Ένας τερματοφύλακας με τεράστιες εμπειρίες και φυσικά ικανότητες όπου κατά το παρελθόν έχει κάνει πολύ μεγάλη ποδοσφαιρική καριέρα και σε ομάδες βρισκόμενες σε εθνικές κατηγορίες. Αγωνίστηκε ο Ναυπλιώτης γκολκίπερ σε όλα σχεδόν τα ματς που έδωσε η ομάδα του, αλλά προς το τέλος του πρωταθλήματος και μετά από δυο πολύ άτυχα αποτελέσματα εγκατέλειψε την αγωνιστική του δράση. Βέβαια δεν ανήκει αποκλειστικά και μόνο σ΄ αυτόν η κακή φετινή πορεία της ομάδας. Σε μια ομάδα όλοι οι παίκτες κερδίζουν και όλοι οι παίκτες αντίστοιχα χάνουν, γνωρίζοντα ήττες. Για τα πολλά γκολ που δέχθηκε φέτος η ομάδα της Κορωνίδας Κοιλάδας (και είναι συνολικά 69 τέρματα σε τριάντα αγωνιστικές στο πρωτάθλημα) φυσικά εθύνη φέρουν όλοι οι αγωνιζόμενοι παίκτες και το μεγαλύτερο μερίδιο να ανήκει στους αμυντικούς. Από την πρώτη και όλας επίσημη εμφάνιση σε αγώνα κυπέλλου, την Κυριακή στις 11 του Σεπτέμβρη φάνηκε η αδυναμία της Κορωνίδας Κοιλάδας να εκμεταλλευτεί, έστω και την δύναμη του παράγοντα της έδρας. Και αυτό γιατί εδώ θα ηττηθεί σε αγώνα κυπέλλου στην πρώτη του και όλας φάση με σκορ 1-2 (στην παράταση) μέσα στην Κοιλάδα από την γειτονική ομάδα του Ποσειδώνα των Διδύμων. Ξεκινώντας δε το πρωτάθλημα της Α1 κατηγορίας είχε την πρώτη αγωνιστική πολύ δύσκολη αποστολή μέσα στο γήπεδο του Κιβερίου να αντιμετωπίσει την πρωταθλήτρια ομάδα της Ένωσης Λέρνας και γνώρισε την ήττα με σκορ 3-0. Όμως ήττα έρχεται και την δεύτερη αγωνιστική μέσα στο Ναύπλιο με σκορ 1-0 από την ομάδα του Πανναυπλιακού. Αλλά εδώ τελικά οι Κοιλαδιώτες αυτοί θα πάρουν το τρίποντο στα …χαρτά με σκορ 0-3, αφού οι Ναυπλιώτες για λίγο χρονικό διάστημα (προς το τελος του αγώνα) κάνουν την τελευταία τους αλλαγή, χωρίς να έχουν μικρό αγωνιζόμενο, σε ηλικία παίκτη, όπως όριζε ο κανονισμός. Έτσι η πρώτη τους επιτυχία έρχεται την τρίτη αγωνισκή στην έδρα τους με σκορ 3-1 επί της νεοφώτιστης ομάδας, του Εθνικού Τολού. Συνεχίζουν όμως με θετικό αποτέλεσμα 0-0 μέσα στις Σπέτσες και …βαριά ήττα στην έδρα τους με σκορ 0-4 από την ομάδα του Αργοναύτη. Εδώ πλέον φάνηκε καθαρά η αδυναμία τους ότι θα μπορούσαν κάνουν πρωταθλητισμό. Αφού θα ηττηθούν από δυο ομάδες, τόσο από Ένωση Λέρνας, όσο και από Αργοναύτη που είχαν μπει δυνατά στο πρωτάθλημα και από την αρχή του είχαν δικαιώσει αυτούς που τους είχαν από τα τρία φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου (με φυσικά πρώτη και καλλίτερη την ομάδα του Ερμή Κιβερίου, που τελικά το κατέκτησε). Έτσι πλέον οι Κοιλαδιώτες από πολύ νωρίς δείχνουν ότι πρόκειται να περιοριστούν στο να κατακτήσουν όσο το δυνατόν καλλίτερη θέση στην τελική βαθμολογία. Συνεχίζουν όμως να κερδίζουν ιδιαίτερα στην έδρα τους κάτι …θεωρητικά δύσκολα ματς, όπως με Τροιζηνιακό 3-2, με Ποσειδώνα Διδύμων με σκορ 6-1 (αφού εδώ θα πάρουν …πανηγυρικά την …εκδίκησή για τον αποκλεισμό τους στο κύπελλο), αλλά μετά το «διπλό» τους μέσα στο γήπεδο του Δρεπάνου με σκορ 1-4 επί της ομάδας της Ασίνης, την ένατη αγωνιστική, δείχνουν ότι σίγουρα θα αποφύγουν τυχόν …περιπέτειες που θα αφορούσαν την παραμονή τους στην Α1 κατηγορία. Εκεί όμως που δείχνουν να παραμένουν ακόμα δυνατοί και υπολογίσημοι τουλάχιστον στην έδρα τους, είναι την 12η αγωνιστική κόντρα στην πάντα πρωτοπόρο και φυσικά αήττητη (με όλο νίκες) ομάδα του Ερμή Κιβερίου και μετέπειτα πρωταθλήτρια ομάδα. Εδώ οι Κοιλαδιώτες (και παίζοντας όλα για όλα, για να βρεθούν σε μικρότερη απόσταση από την κορυφή του πίνακα της βαθμολογίας), μπας και κατορθώσουν ξανά να βρεθούν σε τροχιά τίτλου, δίνουν το καλλίτερό τους ευατό.Αλλά θα ηττηθούν στο τέλος με σκορ 1-3 έχοντας φυσικά πάρα πολλά παρόπονα από την διαιτησία εκφράζοντας στο τέλος του αγώνα έντονες διαμαρτυρίες και μιλώντας για πραγματική …σφαγή. Προηγούνται 1-0 στο 14’ με το γκολ του Άλεξ Σαγκατέλοφ και θα ισοφαριστούν λίγο πριν την λήξη του πρώτου ημιχρόνου με πέναλτι …φάντασμα καθώς οι ίδιοι ισχυρίζονται. Στο δεύτερο ημίχρονο (με πάντα …εχθρική εις βάρος τους διαιτησία( θα δεχθούν ακόμα δυο γκολ. Έτσι κάπου εδώ σταματάει να υπάρχει και το βαθμολογικό ενδιαφέρον για την Κοιλαδιώτικη ομάδα και στην ουσία στο εξής να μην πηγαίνει για …τίποτα. Αυτό είχε ως φυσικό αποτέλεσμα η ομάδα αντί να ενισχυθεί την μεταγραφική περίοδο του Γενάρη (γιατί να το κάνει άλλωστε) αντίθετα να αποδυναμωθεί αφού θα φύγουν δυο πρωτοκλασσάτοι παίκτες της. Πρώτος και καλλίτερος από την αμυντική γραμμή ο Μιχάλης Βιρβίλης (που είχε αγωνιστεί και στην ομάδα του Ερμή Κιβερίου στην Γ’ εθνική κατηγορία), που πήγε ξανά στην Γ΄εθνική κατηγορία και στην γειτονική ομάδα της Ένωσης Ερμιονίδας, όπου η Ερμιόνη είναι ο τόπος καταγωγής του. Μετά ο ταχύτατος εξτρέμ, ο Άλεξ Σαγκατέλοφ που αυτός πήγε και βοήθησε πάρα πολύ την γειτονική ομάδα του Πορτοχελιακού, που τελικά κέρδισε την άνοδό της στην Α1 κατηγορία. Αλλά και οι ντόπιοι παίκτες θα ….χάσουν κάτι από το μεγάλο τους ενδιαφέρον που σίγουρα είχαν πριν από την καθοριστική τους ήττα από τον Ερμή Κιβερίου. Έτσι στον δεύτερο γύρο οι Κοιλαδιώτες φυσικό ήταν θα πάνε ακόμα χειρότερα από ότι στον πρώτο γύρο. Ευτύχημα γι΄αυτούς ήταν η παρουσία του …ξένου παίτκης (από την Σερβία) του Λούκα Μπάϊερ. Ένας από τους καλλίτερους …ξένους παίκτες που έχουν περάσει σε τοπικό επίπεδο. Στην άμυνα αγωνίστηκαν κυρίως ο Γιώργος Τασσόπουλος, ο Σταύρος Μπάζος, (με πολλές πλάγιες προωθήσεις και σκοράρισμα) ο Δημήτρης Κοψαύτης, ο Γιάννης Μπούκουρης, ο Μανόλης Κλωνάρης, ο Γιάννης Γιαννακόπουλος, ο Γιάννης Κωτσαράς. Στο κέντρο δέσποζε η μορφή του ντόπιου Παναγιώτη Μέγα (από τους πλέον παλαιούς παίκτες με μεγάλη και ανεκτίμητη προσφορά), του Μάριου Κοζοκάρου που κάνει όλο το παιχνίδι στην ομάδα του αλλά κάτω του αναμενόμενου η προσφορά του για φέτος. Στην επίθεση βοήθειες ήρθαν από τον Βαγγέλη Χριστόπουλο (εκ Λυγουριού καταγόμενο). Αγωνίστηκαν και ο Νούλης Αλεξανδρής, ο Κώστας Μπάζος, ο Βαγγέλης Διαμαντής, ο Ηρακλής Γκούνι, ο Βαγγέλης Δώρας (για λίγο καιρό στην αρχή του πρωταθλήματος), ο Αντώνης; Φασιλής, ο Ανδρέας Κοροντίνης, ο Βασίλης Φλωρής, ο Δημήτρης Μπούκουρης, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο επίσης ντόπιος παίκτης ο Διονύσης Μπασιμακόπουολος που επέστρεψε μετά από πολύ μεγάλη απουσία λόγω του σοβαρού τραυματισμού που είχε, ενώ παιχνίδια είχε και ο Δημήτρης Μπρέγιαννος πριν την επιστροφή του στον Πανναυπλιακό, ο Κλίσμαν Σολάκο, ο Ίλια Κάλα και φυσικά ο τερματοφύλακας Μάριος Χιόνης που στο τέλος αντικατέστησε τον πορτιέρο Βασίλη Λάσκαρη. Βλέπουμε λοιπόν ότι εδώ υπάρχει άφθονο πολύ καλό ντόπιο έμψυχο υλικό, όπου το Κοιλαδιώτικο ποδόσφαιρο μπορεί στο μέλλον να στηριχθεί επάνω του και να επανέλθει στο προσκήνιο ως μια πολύ καλή και υπολογίσημη δύναμη. Η Κοιλάδα σημείωσε φέτος στο πρωτάθλημα 57 γκολ με τον Λούκα Μπράϊερ να είχε σημειώσει 18 τέρματα (τα 5 με πέναλτι), ο Βαγγέλης Χριστόπουλος έχει 8 γκολ, ο Παναγιώτης Μέγας, ο Γιάννης Γιαννακόπουλος και ο Μάριος Κοζοκάρου έχουν από 4 γκολ, ο Σταύρος Μπάζος, ο Νούλης Αλεξανδρής, ο Διονύσης Μπασιμακόπουλος (με χατ΄τρικ), έχουν απο 3 τέρματα επιτύχει, ο Γιώργος Τασσιόπουλος έχει σημειώσε 2 γκολ, ο Μιχάλης Βιρβίλης, ο Άλεξ Σαγκατέλοφ, ο Ίλια Κάλα, ο Κώστα Μπάζος, ο Ηρακλής Γκούνι, έχουν στο ενεργητικό τους απο 1 γκολ, ενώ υπάρχουν και τα 3 γκολ άνευ αγώνα με την ομάδα του Πανναυπλιακού.
