Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο του Δημήτρη Κρανιά Μέλους της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας φιλοξένησε στην τελευταία έκδοση της η έγκυρη πολιτκή εφημερίδα ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ. Μέσα από το άρθρο του ο Δημήτρης Κρανιάς επιχειρεί με επιτυχία την αλλαγή οπτικής των πολιτικών εξελίξεων στην επόμενη δεκαετία δίνοντας τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και τις εσωτερικές διαμάχες της επόμενης δεκαετίας
Αρθρο
Θεωρείται ίσως η πρόκληση της δεκαετίας που έρχεται. Η τάση πολιτικής κυριαρχίας μεταξύ ‘δεξιάς’ και ‘αριστεράς’ η αυτή μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας η ακόμη και της ανερχόμενης Κίνας δείχνουν να ωχριούν σε μια επερχόμενη διαμάχη γενεών. Μια διαμάχη που θα είναι εσωτερική στην κάθε χώρα αλλά θα επηρεάζειταυτόχρονα τη γεωπολιτική ατμόσφαιρα. Ίσως επειδή ‘δεξιά’ και ‘αριστερά’ κράτησαν θεωρητικές τις διαφωνίες τους αλλά ταύτισαν τις πολιτικές τους. Ίσως επειδή η πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων και ιδιαίτερα του σοβιετικού συστήματος , 30 χρόνια μετά, δεν απέφεραν τα προσδοκώμενα στην κοινωνία ,δεν έκαναν τους ανθρώπους περισσότερο ευτυχισμένους. Ίσως ακόμη γιατί τα πραγματικά πολιτικά διλήμματα πρέπει να καλύπτονται από αλλεπάλληλες ‘νέες προκλήσεις’, που ζητούν απάντηση μέχρι να καούν ως πυροτεχνήματα από το επόμενο δίλημμα.
Ας δούμε όμως τους όρους μας. Yold (YoungOLD, νέος υπερήλικας) όπως αρέσκονται να αποκαλούν οι Ιάπωνες τις ηλικίες 65-75 ετών. Είναι ίσως η μετεξέλιξη του όρου babyboomers, που αναφέρεται σε όσους γεννήθηκαν μεταξύ 1946-1965. Millenials από την άλλη θεωρούνται αυτοί που γεννήθηκαν μεταξύ 1981-1996, κυρίως δηλαδή αυτοί που κινούνται στην ηλικία 25-35 ετών.
Οι βασικές τους διαφορές εντοπίζονται κυρίως στις αξίες που προσφεύγει η καθεμία από αυτές αλλά και στις διαφορετικές πολιτικές που θα ασκηθούν ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα που θα φανεί ισχυρότερη.
Οι Millenials(σύμφωνα και με πρόσφατη έρευνα της Deloitte) δηλώνουν απογοητευμένοι από τα παραδοσιακά θεσμικά όργανα, αντιμετωπίζουν σκεπτικά τα κίνητρα των επιχειρήσεων, παραμένουν απαισιόδοξοι αναφορικά με την οικονομική και κοινωνική πρόοδο. Υπολογίζουν στην καταναλωτική τους συμπεριφορά την κλιματική αλλαγή και τις περιβαλλοντικές αξίες. Αναζητούν ανταγωνιστικούς μισθούς, προκλήσεις στην εργασία, ενοχλούνται από τις μισθολογικές ανισότητες και ανησυχούν από την εργασιακή ανασφάλεια. Στις ΗΠΑ επιπλέον, και σύμφωνα με το AnyTimeMailBox , στα χαρακτηριστικά τους καταγράφεται η αναζήτηση των εμπειριών αντί των πραγμάτων (θα προτιμούσαν κάποια ταξίδια από την αγορά ενός σπιτιού). Προτιμούν να μιλούν και να γράφουν με συντμήσεις λέξεων, αρκούνται σε ‘extra-δάκια’ ως αμοιβές, δεν τους συγκινεί ο γάμος και η οικογένεια, ζουν για το τώρα όπως τους αρέσει να δηλώνουν. Παρ΄ όλα αυτά το ένα τρίτο από αυτούς μένει με τους γονείς του κυρίως για οικονομικούς λόγους.
Οι Yoldείναι αποφασισμένοι να αλλάξουν τον κόσμο, όπως ακριβώς έκαναν πολλές φορές σε διάφορες φάσεις της ζωής τους. Η παραμονή τους σε εργασιακό περιβάλλον τους έχει διατηρήσει πλέον υγιείς από την αντίστοιχη ηλικιακή ομάδα της προηγούμενης 20ετίας. Έχουν μεγαλύτερη οικονομική άνεση από τους Millenials , διαθέτουν δε με μεγαλύτερη ευχέρεια χρήματα για τουρισμό αλλά και για συνεχιζόμενη εκπαίδευση (πηγή Economist). Πρόσφατες έρευνες στη Γερμανία έδειξαν ότι η παραγωγικότητα και ηδιανοητική τους ικανότητα είναι ιδιαίτερα υψηλή, ενώ οι μεικτές ηλικιακά ομάδες εργασίας αποδίδουν καλύτερα. Είναι αποφασισμένοι να αναζητήσουν περαιτέρω επιμόρφωση στην εργασία τους και να αντισταθούν σε προσλήψεις μειωμένου ωραρίου αναγνωρίζοντας ρατσισμό σε στις αντίθετες πολιτικές, να αναζητήσουν ευελιξία στα ηλικιακά όρια αφυπηρέτησης καθώς και να επενδύσουν τα κράτη στην πρόληψη. Ενοχλούνται και αυτοί από τις οικονομικές ανισότητες ενώ αντιμετωπίζουν την ανταποδοτικότητα των ασφαλιστικών τους εισφορών ως επενδυτές μακράς πνοής και όχι ως νικητές του casino.
Οι πολιτικές επιπτώσεις είναι προφανείς. Νομοθετικές ρυθμίσεις κατά των διακρίσεων που αφορούν την ηλικία, ελεύθερα ηλικιακά όρια συνταξιοδοτήσεων, προσανατολισμός των δαπανών υγείας στην κατεύθυνσητης πρόληψης και αποτροπής των ασθενειών αποτελούν τις χαρακτηριστικότερες ίσως πολιτικές διαφοροποιήσεις.
Εν τούτοις το κυρίαρχο πολιτικό ερώτημα πρέπει να εντοπιστεί στο πραγματικό δίλημμα. Νόμοι στα μέτρα των ΄προστατευμένων’, που συνήθως έχουν την οικονομική η άλλη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν τις κρίσεις , η τους ‘απροστάτευτους’ που θα προσπαθούν πάντα να επιβιώσουν σε αυτές?
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Η. ΚΡΑΝΙΑΣ
ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ
ΜΕΛΟΣ Π.Ε. ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
