Την Τρίτη 14 Ιουλίου, έφυγε από τη ζωή ξαφνικά ο Δημήτρης Λιωνής, ο διακεκριμένος συνθέτης, θεωρητικός της μουσικής και Καθηγητής στο Δημοτικό Ωδείο Άργους. Ένα από τα πιο γνωστά, αλλά και εξαιρετικά αγαπητά πρόσωπα της ελληνικής μουσικής, μας άφησε στα εξηνταπέντε του χρόνια. Με το άκουσμα της αναπάντεχης απώλειας, που συγκίνησε όλο το
μουσικό κόσμο, το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ μετέδωσε εκτάκτως το έργο του «Επίκληση» για σοπράνο και ορχήστρα δωματίου. Ο Δημήτρης Λιωνής, που δίδαξε από πολύ νέος για πάνω από σαράντα χρόνια, υπήρξε από τους πρωτεργάτες Καθητές του Δημοτικού Ωδείου Άργους για τρία χρόνια κατά τη δεκαετία του 1980. Αργότερα, από το 1999 ώς και σήμερα, ήταν επικεφαλής του τομέα των θεωρητικών μαθημάτων στο Δημοτικό Ωδείο διδάσκοντας κυρίως Ανώτερα Θεωρητικά. Δίδαξε επίσης σε Ωδεία όπως τα Athenaeum και Παναρμόνιον. Είχε εξαιρετική φήμη ως Καθηγητής, για την ποιότητα, την αισθητική αλλά και την αφοσίωση της διδασκαλίας του, ενώ μεταξύ του πλήθους των μαθητών του συγκαταλέγονται πάρα πολλοί γνωστοί έλληνες μουσικοί.
Ύστερα από λαμπρές σπουδές στο πιάνο, τα θεωρητικά, τη σύνθεση, αλλά και τη Βυζαντινή μουσική στην Αθήνα, συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές Σύνθεσης στη Μουσική Ακαδημία Βελιγραδίου και παρακολούθησε σεμινάρια ηλεκτρονικής και σύγχρονης μουσικής στη Γαλλία και την Ελλάδα. Ήταν ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος «Εργαστήρι Παλιάς Μουσικής» και από το 1976 συνεργάστηκε με το Γ΄ Πρόγραμμα της ΕΡΑ ως παραγωγός εκπομπών με θέμα κυρίως τη μουσική του Μεσαίωνα.
Το συνθετικό του έργο περιλαμβάνει κύκλους τραγουδιών, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, έργα για σόλο όργανα, για μικτή χορωδία, ηλεκτρονική μουσική, καθώς και μουσική για παιδικό θέατρο και κουκλοθέατρο. Αν και τα έργα του δεν είναι πολυάριθμα, διακρίθηκαν και αγαπήθηκαν ιδιαίτερα για την εξαίρετη τέχνη της γραφής τους και το προσωπικό ύφος. Έργα του έχουν παιχτεί σε συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχουν επίσης παρουσιαστεί από την ΕΡΑ.
Πάντα χαμογελαστός, ακούραστος, ευγενικός, υπομονετικός αλλά και απαιτητικός, με το χάρισμα επίσης να ακούει και να αφουγκράζεται, υπήρξε για όλους όχι μόνον δάσκαλος και συνάδελφος, αλλά πραγματικός φίλος. Η μουσική μας ζωή έχασε απροσδόκητα ένα σπουδαίο, πραγματικά μοναδικό μουσικό, που αφήνει πίσω του όχι μόνο τη θαυμάσια συνθετική του δημιουργία, αλλά και την ξεχωριστά μεγάλη συνέχεια των μαθητών του.
