Ο Δημήτρης Πτωχός στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές, εξέφρασε τη βούληση των πολιτών που ήθελαν μία διαφορετική πορεία από αυτή που ακολουθούσε μέχρι το τέλος της θητείας του ο Παναγιώτης Νίκας, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Όσοι θα βιαστούν να υποστηρίξουν ότι η νίκη αυτή ήταν προϊόν της στήριξης της Νέας Δημοκρατίας, σίγουρα έχουν μια επιφανειακή προσέγγιση που τους οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Η ήττα του υποψήφιου περιφερειάρχη Δημήτρη Δράκου το 2010, είναι ένα χρήσιμο εργαλείο πολιτικής σκέψης για το κατά πόσο η κομματική στήριξη είναι αρκετή για να πετύχει κάποιος έναν εκλογικό στόχο εάν δεν είναι πλήρες το «πακέτο».
Ο Δημήτρης Πτωχός χρειάσθηκε να κερδίσει πολλές προσωπικές μάχες μέχρι να φθάσει να διεκδικεί από τον πρώτο γύρο τη νίκη. Όταν ξεκίνησε την προεκλογική του μάχη, η διαφορά αναγνωρισιμότητας με τον αντίπαλό του Πέτρο Τατούλη, ήταν εντυπωσιακή .
Κάποια στιγμή μάλιστα η διαφορά αυτή παραλίγο να ξεφύγει τελείως όταν ο Πέτρος Τατούλης χρησιμοποίησε την Google γεμίζοντας το διαδίκτυο διαφημιστικά μηνύματα που ενίσχυαν ακόμα περισσότερο τους επικοινωνιακούς στόχους. την ώρα που ο Δημήτρης Πτωχός σχεδίαζε τη στρατηγική του.
“Εnough is enough” που λένε και οι Αγγλοσάξονες και την κατάλληλη στιγμή το επιτελείο του Δημήτρη Πτωχού πέρασε στην αντεπίθεση. Μια αντεπίθεση που είχε ένα έργο δύσκολο. Από την μία πλευρά έπρεπε οι πολίτες να μάθουν ποιος είναι ο Δημήτρης Πτωχός και από την άλλη τι έχει να προτείνει απέναντι στον πολύπειρο, εκλογικά, Τατούλη . Το αποτέλεσμα δικαίωσε το Δημήτρη Πτωχό σε απόλυτο βαθμό.
Σε μία εντυπωσιακή επικοινωνιακή αντιπαράθεση όπως εξελίχθηκε, ο Δημήτρης Πτωχός αποδείχθηκε ότι διέθετε τα στοιχεία που αναζητούσε η κοινωνία για τον διάδοχο του Παναγιώτη Νίκα, ο οποίος απείχε, στην καλύτερη περίπτωση, από την διαδικασία επαναλαμβάνοντας μονότονα δεξιά και αριστερά πόσο κακό παιδί είναι ο Αντώνης Σαμαράς και πόσο κακό του έκανε.
Η κοινωνία δεν μπορούσε να παραμείνει στην μουρμούρα του Παναγιώτη Νίκα γιατί απλά χρειαζόταν λύσεις και απαντήσεις. Ο Παναγιώτης Νίκας έχοντας περάσει τα εβδομήντα και έχοντας χάσει την πολιτική εμπιστοσύνη της Νέας Δημοκρατίας, δεν είχε περιθώρια να επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό το σώμα των ψηφοφόρων.
Ο Δημήτρης Πτωχός, πάλαι ποτέ μαθητής του δασκάλου Παναγιώτη Νίκα, κέρδισε τελικά τη μάχη, γιατί πέρα από τον επικοινωνιακό πόλεμο θύμισε ότι είναι πολιτικός με ένσημα εργασίας. Σπάνιο προσόν στις μέρες που ζούμε . Η επιχειρηματική δραστηριοποίησή του μέσα από ένα οικογενειακό σχήμα έδειξε ότι δεν θα είναι κουφός στις αναπτυξιακές απαιτήσεις και θα ανταποκρίνεται με τον σωστό τρόπο. Γνωρίζει τι δεν πήγε καλά μέχρι τώρα και δεν θέλει να είναι συνεχιστής ενός λάθους.
Παράλληλα έχει ένα ακόμα πλεονέκτημα . Είναι πολύ νεότερος από τον Πέτρο Τατούλη και αυτό σημαίνει ότι δεν θα εργασθεί για να συμπληρώσει τα ένσημα για τη συνταξιοδότησή του αλλά θα χρησιμοποιήσει τη θητεία του με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργήσει το προφίλ του αδιαμφισβήτητου νικητή και του πολιτικού καριέρας. Ο βαθμός της επιτυχίας του θα καθορίσει και την μελλοντική πορεία του.
Από την Δευτέρα που θα ανακοινώσει και του νέους Αντιπεριφερειάρχες, αρχίζει η προσγείωση στην πραγματικότητα. Η διαρκής τριβή με την καθημερινότητα. Ο Δημήτρης Πτωχός είναι μονοδρομημένος. Δεν έχει άλλες επιλογές εκτός από την εξωστρέφεια και την μεταφορά της πολιτικής του σκέψης και δράσης στην κοινωνία.
Έχει όλες τις προϋποθέσεις για να κερδίσει το στοίχημα και κυρίως έχει σύμμαχο την Κυβέρνηση.
Οι επιλογές του οφείλουν να είναι επιλογές εξωστρέφειας και όχι εσωστρέφειας.
Γιώργος Α. Αργυρίου
